على و اخلاق

انسان‏سازى ، فردسازى ، خودسازى ، تلطیف و تعدیل غرائز ،مبارزه با تباهى ، رشد و گسترش پاکى ، تحکیم برتریها و بالاخره ایجاد مکتب اخلاق ، از مهمترین ، فورى ‏ترین و ضرورى ‏ترین مواردى است که اسلام به آن عنایتى خاص دارد و قرآن کریم هندسه اخلاق آدمى را بدقیق‏ترین رسمى ، ترسیم فرموده و پیروان خود را برعایت نکات والاى آن برانگیخته و پیامبر اسلام بزرگترین نمونه اخلاقى انسانیت است بدانسان که خداوند درباره‏اش میفرماید ( تو بزرگترین اخلاق را دارائى ) 2

-----------
( 1 ) نامه 62 نهج البلاغه

-----------
( 2 ) سوره قلم

پیامبر نمونه والا و مجسم اخلاق قرآنى بود چنانکه همسرش درباره‏اش گفت : ( خلق پیامبر ، همان اخلاق قرآن بود ) و همین دستورهاى علمى و نمودارهاى عملى بود که مدینه فاضله حقیقى نه تخیلى افلاطونى را پدید آورد و امت اسلامى عظیم‏ترین و پاکترین خویها را حائز گردید .

على هم با هندسه اخلاق ، عدالت هستى را در وجود انسانها تجلى داد و خود بزرگترین اخلاق را داشت چنانکه میفرمود :

( من مردم را به کارى نیکو وادار نکردم مگر آنکه خود پیشتر به آنها عمل مى‏کردم و مردم را از کارهاى زشت باز نمى‏داشتم مگر آنکه خود پیشتر از دیگران از آن زشتى‏ها برکنار بودم ) .

و این سخن را جز پیامبران و امامان راستین ما هیچکس در زیر این آسمان نمیتواند ادعا کند ، على در گفتارش همه‏جا از اخلاق سخن میراند تا فرد فرد مردم را بپاکى و درستى بسازد و از اجتماع آنها جامعه‏اى پاک و عادل و راستین بوجود آورد ، على در وصیتى که بفرزندش امام حسن ( ع ) میفرماید و منظورش اندرز همه فرزندان مسلکى اوست دقیق‏ترین مسائل اخلاقى را بصورت نصیحت بیان میدارد و از جمله چنین میفرماید :

برگرفته شده از پایگاه تخصصی نهج البلاغه (nahjolbalaghe.blog.ir )